มีสุนัขตัวหนึ่ง ชื่อว่า “ข้าวหอม” เป็นสุนัขพันธุ์ชิสุที่น่ารักมาก แต่มีนิสัยชอบเห่าหอนตอนกลางคืน เจ้าของพยายามแก้ไขปัญหาด้วยการดุ ด่า หรือตี แต่ก็ไม่เห็นผลดีขึ้นเลย

    หลังจากที่ครูฝึกเข้าไปดูแล ข้าวหอมก็เริ่มเปิดเผยพฤติกรรมที่แท้จริงออกมา คือ ข้าวหอมกลัวเสียงรถที่ผ่านหน้าบ้านตอนกลางคืน จึงเห่าหอนเพื่อขอความช่วยเหลือ ครูฝึกจึงใช้วิธีการฝึกที่เน้นการสร้างความผ่อนคลายและลดความวิตกกังวลให้กับข้าวหอม เช่น การเปิดเพลงเบาๆ การใช้ผ้าห่มคลุม และการให้รางวัลเมื่อข้าวหอมสงบ

    หลังจากผ่านการฝึกไปสักระยะ ข้าวหอมก็สามารถปรับตัวเข้ากับเสียงรถได้ดีขึ้น และเลิกเห่าหอนตอนกลางคืนเสียที

    บทเรียนที่ได้จากเรื่องนี้คือ: การแก้ไขพฤติกรรมของสุนัขนั้นต้องอาศัยความเข้าใจในสาเหตุที่แท้จริง และใช้วิธีการที่เหมาะสม ไม่ควรใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา